Brezilya'nın güneydoğusunda kurulmuş bu küçük kasabanın, dünyanın başka hiçbir yerinde olmayan bir özelliği var. Bu kasabada 18 yaşından büyük erkeklerin yaşamasına izin verilmiyor. Novia do Corderio kasabasında sadece kadınlar yaşıyor. 600'den fazla kadının yaşadığı kasabada kadınların bir kısmı evli olsa da kadınlar, eşlerinin kendileriyle bu kasabada yaşamasına izin vermiyor. Kadınların eşleri yakınlardaki başka kasaba ya da köylerde yaşıyorlar.
Noiva Do Cordeiro kasabası 1891 yılında kurulmuş ve yaklaşık 600 kadın ve annesinin gözetimindeki 18 yaş altında bulunan erkek çocuklardan oluşuyor. Bu nüfus yapısıyla erkeksiz bir şehir özelliğine sahip. Kadınlar arasında evli olanlar var elbette. Evli olan kadınlara hafta sonları eşleri ve çocukları ile vakit geçirebilmeleri için izin veriliyor. Erkek çocuklar 18 yaşına geldiğinde kasabadan ayrılıyorlar ve köyde yaşamalarına izin verilmiyor. Köyün günlük işlerinde ve yönetiminde erkeklerin herhangi bir söz hakları bulunmuyor. Köyde yaşayanların anlattıklarına göre bu ilginç kasabanın kuruluş hikayesi şu şekilde : Kasaba, 1891 yılında zorla evlendirildiği erkeği terk ettiği için Katolik kilisesi tarafından dışlanan Maria Senhorinha de Lima tarafından kurulmuş.
Maria Senhorinha de Lima, kilise tarafından dışlanınca yaşadığı köydeki köylüleri tarafından da lanetli olarak görülmüş. Küçük kızıyla birlikte kendini dış dünyadan soyutlayan kadın, kısa bir süre sonra yaşadığı köyden kızıyla birlikte ayrılmış. Köyden ayrılırken yanında götürdüğü kızı 16 yaşında iken bir din adamı olan Anisio Pereira ile evlenmiş.
Papaz olan Anisio Pereira bölgede kendi kilisesini kurarak kadınların yaşamlarına müdahale eden pek çok kural ortaya koymuş. Bu baskıcı papaz, kadınların içki içmelerinden, saç kesimlerine, giyimlerinden müzik dinlemelerine kadar akla hayale gelmeyen yasaklar getirmiş. Papaz Anisio 1995 yılında ölünce köyde yaşayan kadınlar yıllar süren erkek egemenliğine karşı isyan edercesine Novia do Corderio adında bir köy kurmuşlar.
Köyde yaşayan kadınlar kiliseden tamamen soyutlanarak evlilik ve çocuklara vaftiz gibi törenleri kilisede yapmama kararı almışlar. Mirror Gazetesine verdiği bir röportajda kasabanın önde gelen isimlerinden olana Rosalee Fernandes şunları söylüyor: “Hepimiz Tanrı inancına sahibiz ancak, kiliseye gitmemiz, bir papazın önünde evlenmemiz veya çocuklarımızı vaftiz etmemizin gerektiğine inanmıyoruz. Bizce bunlar erkekler tarafından dayatılan kurallardır. Ayrıca kadınlar birçok işi erkeklerden daha iyi yaparlar. Kasabamız, erkeklerin olduğu yönetim zamanlarına göre çok daha güzel, daha canlı ve çok daha huzurlu’’ diyor.
Yaşadıkları kasabada kendi kurallarını kendileri koyarak yaşayan yerli kadınlar erkeğin olmadığı işlerde daha iyi bir dayanışma ortamının olduğunu vurgulayarak o dönemden bu yana bölgede bir kreş ve restoran açarak kazandıkları tüm parayı toplumun hizmetine sunuyorlar. Erkeğin olmadığı yerde rekabet kavramının, kargaşanın ve gerginliğin olmadığını vurgulayan yerli kadınlar, sorunları halletmede çatışmadan ortak bir fikir birliğine kolayca varıldığını belirtiyorlar.
Yorumunuzu buradan gönderebilirsiniz