Güneş Sistemi'nde dört ana gaz devi gezegen bulunmaktadır: Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün. Bu gezegenler, geniş gaz atmosferleriyle tanınır ve genellikle kaya veya metal gibi katı bir yüzeye sahip değillerdir.
Gaz devleri, Güneş Sistemi'nin dış bölgelerinde yer alır ve çoğunlukla hidrojen ve helyum gibi hafif elementlerin yanı sıra daha ağır gazları da içerir. Bu gezegenler, güneşten uzaklaştıkça atmosferik basınçları nedeniyle büyür ve çeşitli karmaşık özelliklere sahiptirler.
🔴 1. Jüpiter: Güneş Sistemi'nin Kralı
Jüpiter, Güneş Sistemi'nin en büyük gezegenidir ve diğer gezegenlerin toplam kütlesinin yaklaşık 2.5 katına sahiptir. Hidrojen ve helyumun ağırlıklı olduğu devasa bir atmosferle kaplıdır. Büyük Kırmızı Leke gibi belirgin özellikleriyle tanınır. Bu, bir fırtına sistemi olup Dünya'dan çok daha büyüktür ve yüzyıllardır gözlemlenmektedir. Jüpiter'in manyetosferi, Güneş Sistemi'nin en güçlü manyetik alanlarından birini oluşturur. Galilei'nin teleskopik gözlemleriyle 1610 yılında keşfedilen Jüpiter'in dört büyük uydusu vardır: Io, Europa, Ganymede ve Callisto.
🔴 2. Satürn: Halkaların Efendisi
Satürn, muhteşem halkalarıyla tanınır ve çıplak gözle görülebilen tek gezegendir. Halkalar, buz, kaya ve toz parçacıklarından oluşur ve oldukça karmaşık bir yapıya sahiptir. Satürn'ün birçok özelliği Jüpiter'e benzer, ancak halkaları onu eşsiz kılar. Satürn, hidrojen ve helyumdan oluşan kalın bir atmosfere sahiptir ve muhtemelen Jüpiter kadar büyük bir manyetosfere de sahiptir. Satürn'ün en büyük uydusu olan Titan, Güneş Sistemi'ndeki en büyük ikinci uydudur ve yoğun bir atmosfere sahip tek doğal uydu olarak dikkat çeker.
🔴 3. Uranüs: Yatık Eksantriklik
Uranüs, Güneş Sistemi'ndeki en uçuk eksenel eğimi olan gezegendir, yani dönme ekseni ekliptiğe neredeyse yataydır. Bu nedenle, Uranüs'ün mevsimsel değişimleri oldukça dramatiktir. Uranüs'ün atmosferi, hidrojen ve helyumun yanı sıra su, amonyak ve metan gibi bileşenleri içerir. 1781'de William Herschel tarafından keşfedilen Uranüs'ün 27 doğal uydusu vardır.
